هدیه

هدیه شعری از فروغ فرخزاد

من از نهایت شب حرف میزنم

من از نهایت تاریکی

و از نهایت شب حرف میزنم

اگر به خانه من آمدی برای من ای مهربان چراغ بیار

و یک دریچه که از آن

به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم ؟

گفتگو با افشین خواننده مشهور ایران

افشین میگوید من هر شب خواب ایران را می‌بینم

آنگونه که در برنامه پیشین وعده کرده بودیم، بعد انجام برنامه کنسرت "موسیقی بدون مرز" با افشین، ستاره تابناک موسیقی پاپ ایران، صحبتی انجام دادیم.
این برنامه با شرکت آوازخوانان جوان از چهار کشور ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان برگزار شد.
افشین برای نخستین بار در تاجیکستان برنامه اجرا می کرد و سؤال نخست من هم در باره برداشتش از تاجیکستان بود
افشین گفت “قبل از آنکه بیام تاجیکستان، معین، خواننده معروف، برایم از مهمان ‌نوازیهای مردم تاجیک زیاد تعریف کرده بود. من هم از برنامه‌ای که این جا اجرا کردم، خیلی راضی هستم و خیلی تشکّر می‌کنم از هواداران تاجیکی‌ام، که ما را حمایت کردند."
این آوازخوان پاپ می گوید "حالا که باید فردا بروم، راستی دلم می‌خواهد بازهم در تاجیکستان بمانم. همانطور که در برنامه کنسرت هم به تماشاچیان گفتم، وقتی پیر شوم، می‌خواهم در تاجیکستان باشم و اینجا زندگی کنم.”
برای تاجیکان از جمله آوازخوانهای تاجیک، بر آمدن بر صحنه‌های آمریکا و اروپا مثل یک رؤیا است. برای اینکه یک نفر بتواند در سطح بین‌المللی آوازخوانی کند، باید چه کند؟
“راستش، من همیشه دوست دارم در کشورهای فارسی‌ زبان تاجیکستان، ایران و افغانستان برنامه اجرا کنم. کسانی که دوست دارند در خارج از کشور خود، مثلاً آمریکا، استرالیا، نیوزلند، کانادا و غیره آوازخوانان موفقی باشند، به نظر من پیش از همه باید این نکته را به نظر بگیرند، که برای یک خواننده فقط داشتن صدای خوب داشتن کافی نیست. یک آوازخوان باید تیم خوبی داشته باشد، یعنی ترانه‌سرای خوب، آهنگساز خوب، مدیر خوب. این یک کار گروهی است، که یک آوازخوان را میارد بالا. اینها همه دست به دست هم می‌دهند، تا یک نفر موفق شود.”
افشین در ایران افشین شد و یا در غرب؟
“من خودم وقتی برمی‌گردم به دوران کودکی ام، به دوران بچگی ام، از آن روزها خاطرات خوبی ندارم، چون خیلی سختی کشیدم. فکر می‌کنم همان سختیها بود که من الآن افشین شدم و همان خاطره‌ها مرا به محبّت و صداقت و به کار کردن وادار می‌کند. هر چیزی، که تا امروز ایجاد کردم، ترانه‌ها و آهنگهایی که نوشتم، درد خاطره‌های دوره بچگی ام است.”

چند سال شده، که از ایران رفتی و کی آخرین بار ایران بودی؟
“پانزده سال می شود که بیرون از ایران زندگی می‌کنم، ولی قلبم هنوز آنجاست. راستی، هر شب در خوابهایم کوچه و خیابانهای ایران را می‌بینم و با دوستانم آنجا ملاقات می‌کنم. امّا چون صبح از خواب بیدار می‌شوم، واقعیّت را می‌بینم. هیچ جای دنیا برای آدم وطن نمی‌شود. من به تاجیکهای عزیز نیز می‌گویم، که سعی کنید خودتان را در کشور خودتان پیدا کنید.” “کلّا من با سیاست رابطه خوبی ندارم، چون از سیاست چیزی نمی‌فهمم، سیاسی نیستم. ولی ایرانی که هستم، وقتی می‌بینم به هموطنانم ظلم می‌شود، مجبورم به عنوان یک خواننده مسئول فریاد بزنم. چون خواننده تنها مال خودش نیست، خواننده به ملّتش تعلّق دارد."
وقتی یک ملّت زیر فشار و درد است، ما به عنوان نمایندگان ملّت وظیفه مان این است که فریاد ملّت را به گوش همه برسانیم و اگر این کار را نکنیم، به نظر من، یک خواننده خائن هستیم و اصلاً باید خوانندگی را بگذاریم کنار.”
در زندگی چه را کم داری؟
“میخواهم در زندگی خود کارهای بیشتری انجام دهم. اگر همه چیز که دلم خواست، می‌داشتم، دیگر میلی به زندگی کردن باقی نمی‌ماند. اگر آرزویی نداشته باشی، پس برای چه باید زنده بمانی.”
در یک مصاحبه تلویزیونی گفتی، که یک بار موادّ مخدِّر را تجربه کردی؟
“من آدمی هستم، که دوست ندارم به مردم دروغ بگویم، دوست دارم همیشه با مردم رک و راست باشم. من با دو-سه تا از دوستهایم نشستیم و گهگاهی یک چیزی مصرف کردیم، ولی این بدان معنی نیست، که معتاد بودم. من ورزشکار هستم.
بعدش فهمیدم، که اینها چیزهای خوبی نیستند، ولی به حساب جوانی و کنجکابی هفت-هشت سال پیش دوست داشتم تجروبه کنم، تا بفهمم چه است و کار گناهی، که نکردم.
من یک دوستی داشتم با نام مهران رحمانی، ایشان خودکُشی کرد به خاطر موادّ مخدر و قبل از آن، که بخواهد خودکُشی کند، او شعر و آهنگ نوشت و من این آهنگ را خواندم، که دو ماه دیگر در آلبوم جدیدم به بازار ارائه خواهد شد.”
در برنامه دوشنبه برادرت هم همراهت بود. از همکاریهای امیر و افشین بگو.
“بیش از هشت سال می‌شود که امیر با من است. می‌توان گفت از اوّل که من شروع کردم به خواندن، امیر با من بود. امّا فرهنگ ما یک مقدار با هم فرق می‌کند. امیر در آلمان بزرگ شده و من در ایران بزرگ شده‌ام. او خیلی اروپایی است و من خیلی ایرانی‌ام.”
امیر بزرگتر است یا افشین؟
“البتّه قیافتا امیر بزرگتر است، امّا در اصل من شش سال از او بزرگترم. من 31 سال دارم و امیر 25 سال دارد.”


برگرفته شده از برنامه تفریحی تاجیکی بی بی سی

زبان سکوت..

یک ساعت تمام , بدون آنکه یک کلام حرف بزنم,
برویش نگاه میکردم:
فریاد کشیدکه: آخر خفه شدم ! چرا حرف نمیزنی ,.؟
گفتم : نشنیدی ؟!..برو!..
کارو

مرگ امواج!...

از دریا پرسیدم : که این امواج
دیوانه ی تو, از کرانه ها چه میخواهند؟
چرا اینسان پریشان ودربدر , سر به
کرانه های از همه جابی خبر میزنند؟
دریا در مقابل سوالم گریست!
امواج هم گریستند...
آنوقت دریا گفت: که طمعه ی مرگ ,
تنها آدمها نیستند ,امواج هم مثل آدمها می میرند!
واین... امواج زنده هستند , که لاشه ی
امواج مرده را ,شیون کنان به
گورستان سواحل می سپارند!...
(کارو)

جشنواره جوایز موسیقی تلویزیون آریانا

بابک سیاووش

دراین آواخر رسانه های تصویری افغانستان دست به ابتکاراتی زدند ودر قسمت تشویق هنر وهنرمندان می کوشند که میتوان از برنامه ستاره افغان که از طریق شبکه ی خصوصی (طلوع) همچنان در آخر سال اهدای جوایز به هنرمندان سینمای افغان از طریق همین شبکه میتوان نام برد.
اما در این آخر ها تلویزیون آریانا جشواره ی اهدای جوایز را به هنرمندان شناخته شده افغانستان آغاز کرده است که دوره ی چهارم آن در شهر هامبورگ آلمان باحضور هنرمندان وفرهنگیان افغانستان برگزار شده بود
دراین جشنواره فرهاد دریا هنرمند شهیر وسفیر صلح افغانستان لقب بهترین هنرمند سال از مردان را به خود اختصاص داد . بانو نغمه از خواننده های پر آوازه زن لقب بهترین هنرمند سال از زنان را به خود اختصاص داد.
بهترین آهنگ سال به تواب آرش بهترین ویدیوی سال به ولی حجازی بهترین آلبوم وآهنگ حماسی به جاوید شریف بهترین تازه کار از زنان بانو غزل سادات ازمردها شکیب عثمانی بهترین آهنگ آرام به بانو مژده جمال زاده بهترین محلی خوان میرمفتون وبهترین جوره ی هنری حفیظ علی وخانمش دیو یانی علی وهمچنان لقب یک عمر شایستگی درهنر را به ظاهر هویدا,ارمان, مددی, گل زمان,بانوافسانه جایزه ستاره موسیقی به رحیم مهریار وبانو پرستو وجایزه های افتخار به نذیر خارا ,شریف ساحل , لطیف ننگرهاریاهدا گردید.
اما قسمیکه این جشنواره در سال پاره نیز دایره گردیده بو در این جشنواره از بسیاری هنرمندان افغانستان هیچ یاد نشده است ونیزازهنرمندان جوان تازه کار داخل افغانستان وبعضی مردم میگویند اگر چنین جشنواره های در داخل افغانستان وبا حضور مردم دایر شود لذت دوچندانی خواهد داشت.
اما باهمه حال این جشنواره از سطح یک تلویزیون یک امر بزرگی است وزارت اطلاعات وفرهنگ افغانستان که یک ارگان دولتی است هیچ توجهی به این امر نکرده است هنرمندان افغانستان در داخل با امکان اندک به بسیار ی کار های بزرگی دست میزنند مردم افغانستان امیددارند که وزارت اطلاعات فرهنگ با دایره کردن همچو جشنواره ها از هنرمندان فرهنگیان وبلاخره مردمان اهل فرهنگ خود را حمایت کند وآنان را به کشور شان دعوت کننده

فرهاد دریابهترین هنرمند سال از مردها

بانونغمه بهترین هنرمند سال از زنان

بهترین آلبوم سال به تواب آرش اختصاص داد شد

بهترین آهنگ حماسی به جاوید شریف اختصاص داده شد

بهترین هنرمند تازه کار به بانو غزل سادات اختصاص داده شد

بهترین آهنگ آرام به بانو مژده جمال زاده اختصاص داد شد