گفتگو با افشین خواننده مشهور ایران

افشین میگوید من هر شب خواب ایران را می‌بینم

آنگونه که در برنامه پیشین وعده کرده بودیم، بعد انجام برنامه کنسرت "موسیقی بدون مرز" با افشین، ستاره تابناک موسیقی پاپ ایران، صحبتی انجام دادیم.
این برنامه با شرکت آوازخوانان جوان از چهار کشور ایران، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان برگزار شد.
افشین برای نخستین بار در تاجیکستان برنامه اجرا می کرد و سؤال نخست من هم در باره برداشتش از تاجیکستان بود
افشین گفت “قبل از آنکه بیام تاجیکستان، معین، خواننده معروف، برایم از مهمان ‌نوازیهای مردم تاجیک زیاد تعریف کرده بود. من هم از برنامه‌ای که این جا اجرا کردم، خیلی راضی هستم و خیلی تشکّر می‌کنم از هواداران تاجیکی‌ام، که ما را حمایت کردند."
این آوازخوان پاپ می گوید "حالا که باید فردا بروم، راستی دلم می‌خواهد بازهم در تاجیکستان بمانم. همانطور که در برنامه کنسرت هم به تماشاچیان گفتم، وقتی پیر شوم، می‌خواهم در تاجیکستان باشم و اینجا زندگی کنم.”
برای تاجیکان از جمله آوازخوانهای تاجیک، بر آمدن بر صحنه‌های آمریکا و اروپا مثل یک رؤیا است. برای اینکه یک نفر بتواند در سطح بین‌المللی آوازخوانی کند، باید چه کند؟
“راستش، من همیشه دوست دارم در کشورهای فارسی‌ زبان تاجیکستان، ایران و افغانستان برنامه اجرا کنم. کسانی که دوست دارند در خارج از کشور خود، مثلاً آمریکا، استرالیا، نیوزلند، کانادا و غیره آوازخوانان موفقی باشند، به نظر من پیش از همه باید این نکته را به نظر بگیرند، که برای یک خواننده فقط داشتن صدای خوب داشتن کافی نیست. یک آوازخوان باید تیم خوبی داشته باشد، یعنی ترانه‌سرای خوب، آهنگساز خوب، مدیر خوب. این یک کار گروهی است، که یک آوازخوان را میارد بالا. اینها همه دست به دست هم می‌دهند، تا یک نفر موفق شود.”
افشین در ایران افشین شد و یا در غرب؟
“من خودم وقتی برمی‌گردم به دوران کودکی ام، به دوران بچگی ام، از آن روزها خاطرات خوبی ندارم، چون خیلی سختی کشیدم. فکر می‌کنم همان سختیها بود که من الآن افشین شدم و همان خاطره‌ها مرا به محبّت و صداقت و به کار کردن وادار می‌کند. هر چیزی، که تا امروز ایجاد کردم، ترانه‌ها و آهنگهایی که نوشتم، درد خاطره‌های دوره بچگی ام است.”

چند سال شده، که از ایران رفتی و کی آخرین بار ایران بودی؟
“پانزده سال می شود که بیرون از ایران زندگی می‌کنم، ولی قلبم هنوز آنجاست. راستی، هر شب در خوابهایم کوچه و خیابانهای ایران را می‌بینم و با دوستانم آنجا ملاقات می‌کنم. امّا چون صبح از خواب بیدار می‌شوم، واقعیّت را می‌بینم. هیچ جای دنیا برای آدم وطن نمی‌شود. من به تاجیکهای عزیز نیز می‌گویم، که سعی کنید خودتان را در کشور خودتان پیدا کنید.” “کلّا من با سیاست رابطه خوبی ندارم، چون از سیاست چیزی نمی‌فهمم، سیاسی نیستم. ولی ایرانی که هستم، وقتی می‌بینم به هموطنانم ظلم می‌شود، مجبورم به عنوان یک خواننده مسئول فریاد بزنم. چون خواننده تنها مال خودش نیست، خواننده به ملّتش تعلّق دارد."
وقتی یک ملّت زیر فشار و درد است، ما به عنوان نمایندگان ملّت وظیفه مان این است که فریاد ملّت را به گوش همه برسانیم و اگر این کار را نکنیم، به نظر من، یک خواننده خائن هستیم و اصلاً باید خوانندگی را بگذاریم کنار.”
در زندگی چه را کم داری؟
“میخواهم در زندگی خود کارهای بیشتری انجام دهم. اگر همه چیز که دلم خواست، می‌داشتم، دیگر میلی به زندگی کردن باقی نمی‌ماند. اگر آرزویی نداشته باشی، پس برای چه باید زنده بمانی.”
در یک مصاحبه تلویزیونی گفتی، که یک بار موادّ مخدِّر را تجربه کردی؟
“من آدمی هستم، که دوست ندارم به مردم دروغ بگویم، دوست دارم همیشه با مردم رک و راست باشم. من با دو-سه تا از دوستهایم نشستیم و گهگاهی یک چیزی مصرف کردیم، ولی این بدان معنی نیست، که معتاد بودم. من ورزشکار هستم.
بعدش فهمیدم، که اینها چیزهای خوبی نیستند، ولی به حساب جوانی و کنجکابی هفت-هشت سال پیش دوست داشتم تجروبه کنم، تا بفهمم چه است و کار گناهی، که نکردم.
من یک دوستی داشتم با نام مهران رحمانی، ایشان خودکُشی کرد به خاطر موادّ مخدر و قبل از آن، که بخواهد خودکُشی کند، او شعر و آهنگ نوشت و من این آهنگ را خواندم، که دو ماه دیگر در آلبوم جدیدم به بازار ارائه خواهد شد.”
در برنامه دوشنبه برادرت هم همراهت بود. از همکاریهای امیر و افشین بگو.
“بیش از هشت سال می‌شود که امیر با من است. می‌توان گفت از اوّل که من شروع کردم به خواندن، امیر با من بود. امّا فرهنگ ما یک مقدار با هم فرق می‌کند. امیر در آلمان بزرگ شده و من در ایران بزرگ شده‌ام. او خیلی اروپایی است و من خیلی ایرانی‌ام.”
امیر بزرگتر است یا افشین؟
“البتّه قیافتا امیر بزرگتر است، امّا در اصل من شش سال از او بزرگترم. من 31 سال دارم و امیر 25 سال دارد.”


برگرفته شده از برنامه تفریحی تاجیکی بی بی سی